Στεριανός Καρατζοβάλης

Αν η ζωή σου είναι ένα χρώμα   Αν η ζωή σου είναι ένα χρώμα κι είσαι δυστυχισμένη ακόμα γίνε σου λέω ουράνιο τόξο κι εγώ βουνό για να σε κόψω.   Να κόψω τη μικρή σου άκρη που ακουμπάει της γης το δάκρυ να έρθουν κι άλλοι ακόμα δέκα για να γενείς κι εσύ γυναίκα   Μα αν είσαι ένα μικρό λουλούδι της εφηβείας της γης το χνούδι θα ‘ρθει η βροχή και θα σε κάνει της μοναξιάς μου το λιμάνι   Να ‘ρθω κι εγώ εκεί να αράξω της νιότης σου πνοή να αδράξω να πιώ από τα ζεστά σου χείλη και από της θάλασσας κοχύλι   Κι αν είσαι ξεχασμένο αστέρι και την αυγή θέλεις για ταίρι Της ύπαρξής σου την αιτία θα βρεις σε ξένο γαλαξία   Εκεί για να σε περιμένω σαν αργοπορημένο τρένο Εκεί στο γέλασμα του χρόνου εκεί στο μοίρασμα του πόνου   Στίχοι : Στεριανός Καρατζοβάλης   06/12/2016     

ο δάσκαλος που δίδασκε Στίχοι και μουσική :  Στεριανός Καρατζοβάλης Σεπτέμβρης ο πρώτος μήνας του φθινόπωρου, ο μήνας της μελαγχολίας για την απώλεια της καλοκαιρινής ραστώνης, αλλά και ο μήνας που ξεκινάνε τα σχολεία και μας φέρνει στη μνήμη τα πρώτα σχολικά μας χρόνια και τους πρώτους μας δασκάλους. Σε αυτούς τους δασκάλους μου του δημοτικού σχολείου προέχουσα θέση ασφαλώς έχει  “η Κυρία Νίκη” αλλά σημαντικός στις αναμνήσεις μου, παρόλο που τον είχα δάσκαλο για κάποιους μόνο μήνες, είναι  ο δάσκαλος  “ ο Κύριος Σαΐνης ” Σε αυτόν λοιπόν το δάσκαλο είναι αφιερωμένο το ποίημα που έγραψα και μελοποίησα, με παρότρυνση της συμμαθήτριάς μου της Βαρβάρας Π…….και έχει τίτλο «Ο δάσκαλος που δίδασκε» Σε αυτούς τους δασκάλους μου του δημοτικού σχολείου προέχουσα θέση ασφαλώς έχει   “η Κυρία Νίκη” αλλά σημαντικός στις αναμνήσεις μου, παρόλο που τον είχα δάσκαλο για κάποιους μόνο μήνες, είναι   ο δάσκαλος   “ ο Κύριος Σαΐνης ” Σε αυτόν λοιπόν το δάσκαλο ...