Στεριανός Καρατζοβάλης

Αν η ζωή σου είναι ένα χρώμα   Αν η ζωή σου είναι ένα χρώμα κι είσαι δυστυχισμένη ακόμα γίνε σου λέω ουράνιο τόξο κι εγώ βουνό για να σε κόψω.   Να κόψω τη μικρή σου άκρη που ακουμπάει της γης το δάκρυ να έρθουν κι άλλοι ακόμα δέκα για να γενείς κι εσύ γυναίκα   Μα αν είσαι ένα μικρό λουλούδι της εφηβείας της γης το χνούδι θα ‘ρθει η βροχή και θα σε κάνει της μοναξιάς μου το λιμάνι   Να ‘ρθω κι εγώ εκεί να αράξω της νιότης σου πνοή να αδράξω να πιώ από τα ζεστά σου χείλη και από της θάλασσας κοχύλι   Κι αν είσαι ξεχασμένο αστέρι και την αυγή θέλεις για ταίρι Της ύπαρξής σου την αιτία θα βρεις σε ξένο γαλαξία   Εκεί για να σε περιμένω σαν αργοπορημένο τρένο Εκεί στο γέλασμα του χρόνου εκεί στο μοίρασμα του πόνου   Στίχοι : Στεριανός Καρατζοβάλης   06/12/2016     

ο δάσκαλος που δίδασκε Στίχοι και μουσική :  Στεριανός Καρατζοβάλης Σεπτέμβρης ο πρώτος μήνας του φθινόπωρου, ο μήνας της μελαγχολίας για την απώλεια της καλοκαιρινής ραστώνης, αλλά και ο μήνας που ξεκινάνε τα σχολεία και μας φέρνει στη μνήμη τα πρώτα σχολικά μας χρόνια και τους πρώτους μας δασκάλους. Σε αυτούς τους δασκάλους μου του δημοτικού σχολείου προέχουσα θέση ασφαλώς έχει  “η Κυρία Νίκη” αλλά σημαντικός στις αναμνήσεις μου, παρόλο που τον είχα δάσκαλο για κάποιους μόνο μήνες, είναι  ο δάσκαλος  “ ο Κύριος Σαΐνης ” Σε αυτόν λοιπόν το δάσκαλο είναι αφιερωμένο το ποίημα που έγραψα και μελοποίησα, με παρότρυνση της συμμαθήτριάς μου της Βαρβάρας Π…….και έχει τίτλο «Ο δάσκαλος που δίδασκε» Σε αυτούς τους δασκάλους μου του δημοτικού σχολείου προέχουσα θέση ασφαλώς έχει   “η Κυρία Νίκη” αλλά σημαντικός στις αναμνήσεις μου, παρόλο που τον είχα δάσκαλο για κάποιους μόνο μήνες, είναι   ο δάσκαλος   “ ο Κύριος Σαΐνης ” Σε αυτόν λοιπόν το δάσκαλο είναι αφιερωμένο το ποίημα που έγρ

Ε ρε Καπετάνιε Τάκη Στίχοι και μουσική Στεριανός Καρατζοβάλης Τα Παιδιά της Πιάτσας στο μπουζούκι ο δεξιοτέχνης Τάκης στο βιολί ο βιρτουόζος Αυγερινός στο τουμπερλέκι ο Σούλης ο δυναμικός στην κιθάρα ο μαέστρος Στεριανός και στο τραγούδι ο ιεροψάλτης Γιάννης! -------------------------------------------------------------- Έχω τσαρδάκι διαλεχτό κάτω εις τα Ψακούδια στολίδια το ομορφαίνουνε και γλέντια και τραγούδια Με φίλους πίνω το κρασί με φίλους τραγουδάμε με φίλους ξημερώνουμε και βάσανα ξεχνάμε   Έ ρε καπετάνιε Τάκη,   έ ρε όμορφε ψαρά που τα παραγάδια ρίχνεις στα γαλάζια τα νερά   Έχω μια βάρκα κάτασπρη με όνομα Αννούλα μου κάνει νάζια εκατό και τα χατίρια ούλα το καλοκαίρι στη συρτή μ’ αέρα μυρωδάτο και το χειμώνα καθετή στης θάλασσας τον πάτο   Έ ρε καπετάνιε Τάκη,   έ ρε όμορφε ψαρά που τα παραγάδια ρίχνεις στα γαλάζια τα νερά   Έχω και φίλους καρδιακούς μια όμορφη   παρέα της πιάτσας είναι τα παιδιά και τραγουδούν ωραία Με πρύμα όταν

Αν δεν υπάρχεις δεν υπάρχω Ξύπνησε από το τρομακτικό όνειρο αλαφιασμένος, η πρώτη κίνηση το δεξί του χέρι να ακουμπήσει την σύζυγο   που κοιμόταν δίπλα του Ένα επιφώνημα ανακούφισης ναι είναι δίπλα του ζει ναι υπάρχει, χωρίς να το καλοσκεφτεί του βγαίνει αυθόρμητα «υπάρχεις γιατί αν δεν υπάρχεις δεν υπάρχω» το ξαναλέει χαμηλόφωνα για να μην την ξυπνήσει και το επαναλαμβάνει συνέχεια «αν δεν υπάρχεις δεν υπάρχω» ξανά και ξανά και αρχίζει να το παντρεύει με νότες ναι θα γίνει τραγούδι σκέφτεται Σηκώνεται πηγαίνει στο σαλόνι για να μην την ξυπνήσει και το ηχογραφεί στο κινητό “αν δεν υπάρχεις δεν υπάρχω είσαι και γη και ουρανός” Ήρθες σαν πρώτη άνοιξη ήρθες σαν πρώτη νιότη σαν πίστη σαν κατάνυξη σαν τη  χαρά την πρώτη Αν έμαθα να περπατώ ήταν για να συναντηθούμε κι αν έμαθα για να μιλώ ήταν τα χείλη  μου να πούνε   Αν δεν υπάρχεις δεν υπάρχω, είσαι και γη και ουρανός αν δεν υπάρχεις δεν υπάρχω, της μέρας μου είσαι το φως αν δεν υπάρχεις δεν υπάρχω, αν δεν σε βλέπω είμαι τυφλός αν δεν υπάρ