Τα στενά του Ανθεμούντα
Τα στενά του Ανθεμούντα Απ της μάνας τον πλακούντα στα στενά του Ανθεμούντα κι από εκεί στη Σαλονίκη τίποτα να μην μ’ ανήκει Να φυτέψεις από κλώνια σε μια γλάστρα μια μπιγόνια Να ‘ρθω να σου την ποτίσω και γλυκά να σε φιλήσω Αμάν - αμάν δεν ξέρω που να ‘ρθω που να σε φέρω Αμάν - αμάν για σένα τ’ απαρνήθηκα τα ξένα Τη φωνή του ένα βράδυ άκουσες μες στο σκοτάδι να της λέει με αγωνία φεύγω για τη Γερμανία Κελαηδήσανε αηδόνια γύρισαν τα χελιδόνια είναι μαύρη η καρδιά που ‘χει μάθει να πονά ...